آخرین زندان سخت‌تر از قبلی‌ها بود، روزه‌داری ماه رمضان در زندان جسمش را فرسوده و معده‌ رنجورش را رنجورتر کرده بود[...]

مقدمه: قريب به ٤٠ سال از مرگ دكتر شريعتي مي‌گذرد، شخصيتي كه هنوز حتي بر سر عنوانش نيز توافق نيست، آيا روشنفكر است، يا ايدئولوگ يك جريان سياسي يا چهره‌اي دانشگاهي يا محقق يا رفرميست يا... چه برسد بر سر ميراثش. در طول اين چهار دهه تصوير او نيز بارها دچار دگرگوني شده، چه از جانب پوزيسيون و چه از سوي اپوزيسيون. مخاطبان او نيز در اين سال‌ها به كرات چهره دگرگون كرده‌اند، يكي كه از حاضران سخنراني‌هاي او بوده، حالا به نقد او مي‌پردازد و استاد پيشينش را تخطئه مي‌كند، ديگري كه پيش‌تر او را به درك سطحي از سنت محكوم مي‌كرد حالا از خوانش او دفاع مي‌كند و... در ميان اين تنوع و تشتت اما شريعتي همچنان چهره موثري است كه بي‌ترديد تاريخ معاصر ما را بدون او نمي‌توان خواند. شايد به همين دليل است كه در سال‌هاي اخير حتي در سال روز تولدش نيز مطبوعات و رسانه‌ها به بازخواني انديشه‌ها و آثارش مي‌پردازند و بهانه‌اي مي‌جويند براي بازگشودن چندين و چند باره پرونده او. با اين همه چنان كه سوسن شريعتي در گفت‌وگوي مفصل پيش رو تاكيد مي‌كند، همچنان بر سر ميراث شريعتي اجماع نيست. او معتقد است شريعتي هنوز به نوستالژي و مرده‌ريگ بدل نشده و آثار و نتايجش همچنان زنده است، يك دليل اين زنده بودن از ديد او آن است كه انديشه شريعتي پر از گريزگاه است و در نتيجه به بن‌بست نمي‌رسد. فراتر از اينها به باور سوسن شريعتي «شريعتي ضروري بوده است، چون نقش آينه را بازي كرده و ما هر بار با نگريستن به او، به ياد خود ديني، خود تاريخي و يك خود در جست‌وجوي خويشتن مي‌افتيم». در اين گفت‌وگو همچنين از سوسن شريعتي درباره عملكرد خانواده در برخورد با ميراث دكتر شريعتي پرسيديم كه سوسن شريعتي در پاسخ گفت: «شريعتي البته مشروعيتش را از متوليانش نمي‌گيرد. قرائت ما تنها يك قرائت از قرائت‌هاي متعدد از او است، قرائت‌هايي مدام در حال تغيير. بازخواني مدام آن تفكر و آزاد كردن پتانسيل‌ها و امكانات دروني آن به مدد يافتن تناقض‌ها و ابهامات آن و بررسي امكانات دروني يك انديشه در پرتو گفتمان زمانه و معضل امروزي، معناي وفاداري است و دغدغه ما نيز همين است. دغدغه ديگر هميشگي ما نيز اين است كه مشاركت‌مان در اين باب، جنس خانوادگي نداشته باشد و اتوماتيك تلقي نشود. معلوم نيست چقدر در اين تلاش موفق بوده‌ايم. ديگران بايد بگويند.»